در قسمت قبل به معرفی فناوری پوشیدنی و تغییرات آن در طی سال‌ها پرداختیم. در این قسمت به زمینه‌های بکارگیری این فناوری و دستگاه‌های معروف پوشیدنی می‌پردازیم.
زمینه‌های بکارگیری فناوری پوشیدنی:
لوازم الکتریکی مصرفی، مانند ساعت‌های هوشمند و ردیاب‌های تناسب اندام، از برجسته‌ترین وسایل در زمینه فناوری پوشیدنی به حساب می‌آیند. با این حال با پیشرفت‌های گسترده اینترنت اشیاء و هوش مصنوعی که اخیراً اتفاق افتاده‌است، فناوری پوشیدنی گستره فعالیت بیشتری پیدا کرده‌‌‌است. اگر بخواهیم به برخی از مهم‌ترین زمینه‌های فعالیت فناوری پوششی اشاره کنیم می‌توان از حوزه سلامت، سیستم مسیریابی، ورزش حرفه‌ای و نساجی پیشرفته نام برد.
در ادامه به معرفی برخی از آنها می‌پردازیم:
تکنولوژی پوست مصنوعی: نسل بعدی تکنولوژی‌های پوشیدنی یکسری پوسته‌های بسیار نازک الکتریکی هستند که به قفسه سینه متصل می‌شوند و دارای یک فرستنده کوچک بی‌سیم هستند. این سنسور به سیگنال‌های الکتریکی حساس است و آنها را ثبت می‌کند، مانند ضربان قلب و حرکات ماهیچه‌ها، و سپس آنها را برای مراکز مراقبت از سلامت ارسال می‌کنند تا وضعیت سلامتی و علائم حیات فرد لحظه به لحظه تحت نظارت باشد. این فناوری در کنترل و درمان بیماری‌های مزمن از جمله بیماری‌های قلبی و دیابت بسیار کارآمد و مفید است.
نظارت بر سلامت: افراد برای مطلع شدن از عواملی همچون فشار خون، میزان کالری دریافتی، رژیم‌های غذایی و ... از فناوری‌های پوشیدنی استفاده می‌کنند تا نظارت کامل بر روی وضعیت سلامت جسمانی خود داشته باشند. همه‌گیری کووید-19 باعث افزایش میزان استفاده از فناوری‌های پوشیدنی شد و عامل اصلی آن بالا رفتن میزان آگاهی مردم در زمینه بهداشت فردی و گسترش بیماری‌های مسری و عفونی بود. برای نمونه، شرکت اپل یکی از برنامه‌های خود در زمینه به نام اپلیکیشن کاردیوگرام را از طریق معرفی افزونه به نام ضربان بر دقیقه در خواب به‌روزرسانی کرد که کار آن مشاهده و کنترل ضربان قلب بیماران مبتلا به کووید-19 بود.
سرگرمی و بازی‌های ویدیوئی: صنعت سرگرمی و بازی‌های ویدیوئی اولین صنعتی بود که با استفاده از عینک‌ها و کنترلرهای هوشمند وارد عرصه واقعیت مجازی شد. عینک‌های هوشمندی که بر روی سر نصب می‌شدند از قبیلOculus Quest ، Meta Quest و Sony PlayStation VRدر راستای تمامی اهداف این صنعت بکارگیری می‌شدند که شامل: بازی‌های ویدیوئی، تماشای فیلم و سفر به صورت مجازی می‌شدند.
مد و لباس: لباسی که به لباس هوشمند معروف است و یا صنعت مد و لباس هوشمند، در سال‌های گذشته به محبوبیت بسیار زیادی دست یافته‌است. کاپشن‌های هوشمند، مانند ژاکت‌های Levi که توسط یکی از پروژه‌های گوگل به نام فناوری ژاکارد ساخته شده و الیاف بکار رفته در آن الیاف الکتریکی است، هنگامی که توسط کسی پوشیده می‌شود این امکان را به فرد می‌دهد تا بتواند به تماس‌های تلفنی خود پاسخ دهد. همچنین امکانات دیگری از جمله پخش موسیقی و عکس برداری از قسمت آستین را در اختیار افراد می‌گذارد. ساعت‌های هوشمند، مچ‌بندها، کفش‌های هوشمند و جواهرات هوشمند نیز انواع محبوب دیگری از فناوری‌های پوشیدنی به حساب می‌آیند.
صنایع نظامی: در صنایع نظامی از فناوری‌های پوشیدنی خاصی استفاده می‌کنند که به وسیله آنها علائم حیاتی سربازان را رصد می‌کنند. از دیگر استفاده‌های این فناوری در صنایع نظامی می‌توان به شبیه‌سازی تمرینی و ورزشی بر پایه واقعیت مجازی و فناوری پایداری اشاره کرد. در فناوری پایداری از پوتین‌های مخصوصی استفاده می‌کنند که شامل سنسورها و افزونه‌هایی برای بررسی مسائلی از قبیل تأثیر زمین‌های مختلف و ناهمواری‌ها بر روی عملکرد سربازان و میزان تحمل سربازان در مقابل وزن تجهیزاتشان است.
ورزش و تناسب اندام: در ورزش از دستگاه‌های پوشیدنی ورزشی استفاده می‌شود که در پوشاک و تجهیزات ورزشی تعبیه شده‌اند مانند راکت‌ها و توپ‌های ورزشی. این سنسورهای تعبیه شده از طریق GPS و یا بلوتوث به کامپیوترها متصل هستند و داده‌ها را به صورت آنی برای آنها ارسال می‌کنند و این داده‌ها از طریق کامپیوترها آنالیز می‌شوند تا در زمینه های مختلف از جمله مربیگری، داوری و ... مورد استفاده قرار گیرند. در کنار فناوری‌های پوششی ورزشی، فناوری‌های پوششی مشابه دیگر نیز مانند Fitbit، Apple Watch، Garmin، Samsung Galaxy Watch و Polar به صورت گسترده برای رصد و کنترل علائم حیاتی و فعالیت‌های بدنی ورزشکاران مورد استفاده قرار می‌گیرند.
دستگاه‌های پوشیدنی:
در این قسمت به معرفی یکسری از دستگاه‌های پوشیدنی شناخته‌شده‌تر می‌پردازیم:
زیورآلات هوشمند: این دسته شامل انگشترهای هوشمند، مچ‌بندها، ساعت‌های مچی و سنجاق‌های زینتی می‌شود. دستگاه‌های پوشیدنی کوچک‌تر معمولا به گوشی‌های هوشمند متصل هستند و جزئیات را از این طریق نمایش می‌دهند.
سنسورهای قابل نصب روی بدن: این سنسورها روی بدن نصب می‌شوند تا علائم حیاتی فرد را بررسی کرده و آنها را برای پزشکان مراقب ارسال کند.
ردیاب‌های تناسب اندام: این دستگاهها شامل مچ‌بندها، تسمه‌های ورزشی و هدبندها هستند که علائم حیاتی و حرکات فیزیکی را رصد کنند. این دسته از دستگاه‌های پوشیدنی ممکن است برای پردازش، ارسال گزارشات و ذخیره‌سازی اطلاعات به یک اپلیکیشن متصل باشند.
لباس هوشمند: در داخل این دسته از لباس‌ها سنسورهایی تعبیه شده‌است که می‌توانند وظایف مختلفی را از جمله رصد وضعیت جسمانی و علائم حیاتی، تناسب اندام، بررسی میزان راحتی لباس و آنالیز لباس مناسب برای فرد (که با همکاری موبایل و یا دستگاه‌های دیگر انجام می‌شود)، میزان فعالیت و در نهایت بررسی محیط انجام می‌دهند.
هدست‌های واقعیت افزوده: این هدست‌ها از جزئیات موجود در دنیای واقعی استفاده می‌کنند و آنها را با دنیای مجازی ادغام می‌کنند به گونه‌ای که وقتی از این هدست‌ها استفاده می‌کنید بر روی اشیاء مختلف یکسری امکانات و اطلاعات دیجیتال مشاهده می‌کنید. به طور کلی این هدست‌ها یک پل ارتباطی برای برقراری ارتباط بین دنیای واقعی و محیط اطراف افراد با دنیای مجازی ایجاد می‌کند.
هدست‌های واقعیت مجازی: هدست‌های واقعیت مجازی دنیای مجازی و تخیلی را به کل جایگزین دنیای واقعی می‌کنند. کاربران واقعیت مجازی توسط سیستم کنترل و هدایت می‌شوند.
سمعک‌های هوش مصنوعی: این سمعک‌ها می‌توانند نویزهای محیط و دیگر صداهای ناخواسته از این قبیل را به صورت خودکار فیلتر کنند و می‌توانند خود را طبق نیازهای هر فرد سازگار کنند تا بهترین عملکرد را برای هر فرد ارائه دهند. این مدل دستگاهها می‌توانند به قابلیت‌های دیگر نیز مجهز شوند مانند: پخش موسیقی، ترجمه آنی و ...
