پلتفرم ابری چیست؟
منظور از پلتفرم ابری یک سیستم سخت افزار سروری که بر اساس یک پایگاه‌داده بصورت آنلاین کار می‌کند و باعث ایجاد هماهنگی بین سخت‌افزار و نرم‌افزار از راه دور می‌شود. شرکت‌هایی که می‌خواهند از این پلتفرم‌ها استفاده کنند معمولا پلتفرم ابری خود را ندارند و باید آنها را اجاره کنند و حق اشتراک بپردازند.
تاریخچه محاسبات ابری:
آغاز پیدایش و مسیر تکاملی این فناوری برمی‌گردد به دهه 1950 میلادی.
1950و1960: در دهه 1950 شرکت‌ها شروع به استفاده از کامپیوتر‌هایی در ابعاد بزرگ کردند، اما به علت گران بودن، امکان فراهم‌سازی این کامپیوترها برای همه وجود نداشت. در طی این دهه و اوایل دهه 60، روندی به نام "Time Sharing" برای بهبود استفاده و توسعه پردازنده‌های گران‌قیمت طراحی شد.این روند کاربران را قادر می‌ساخت برای بهره‌گیری حداکثری از قدرت پردازش و کوتاه کردن زمان مورد نیاز برای پردازش به تعداد زیادی mainframeبه صورت هم‌زمان دسترسی داشته باشند. این تلاش‌ها برای استفاده از کامپیوترهای اشتراکی درواقع پایه و اساس محاسبات ابری امروزی است.
منشأ اصلی این محاسبات برمی‌گردد به سال 1969، زمانی که دانشمند آمریکایی علوم کامپیوتر به نام J.C.R. Licklider در پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته در زمینه شبکه همکاری کرد که حاصل این پروژه اینترنت نام گرفت. هدف اصلی این دانشمند ایجاد یک شبکه جهانی بین کامپیوترها بود به گونه‌ای که هر فرد از هر نقطه‌ای از کره زمین قادر به دسترسی به اطلاعات این شبکه باشد.
1970و1980: محاسبات ابری از طریق VMs(Vendor Management System) شکل ملموس‌تری پیدا کرد که برای کاربران این امکان را فراهم می‌کرد تا کامپیوترها را به هم متصل کرده و بین آنها یک شبکه ایجاد کنند.
در دهه‌های 1970 و 1980 شرکت‌های مایکروسافت، اپل و IBM شروع به توسعه تکنولوژی محاسبات ابری کردند؛ این توسعه در جهت افزایش محیط‌های ابری و پیشرفت در زمینه استفاده از سرورهای ابری و وب هاستینگ بود.
1999: شرکت Salesforce تبدیل به اولین شرکتی شد که خدمات تجاری خود را از طریق وب ارائه می‌داد.
2006: شرکت آمازون خدمات AWS(Amazon Web Services) را راهاندازی کرد. این پلتفرم برخی خدمات، محاسبات و ذخیره‌سازی اطلاعات در محیط ابری را برای کاربران فراهم می‌کرد. در ادامه شرکت‌های نامدار دیگری از جمله مایکروسافت و گوگل نیز پلتفرم‌های ابری مختص خود را برای رقابت با آمازون راهاندازی کردند.
درک عمیق‌تری از محاسبات ابری:
دلیل اصلی برای انتخاب اسم پلتفرم ابری این است که اطلاعات در یک فضای مجازی که به محیط ابری تشبیه می‌شود ذخیره‌سازی می‌شوند. شرکت‌هایی که پلتفرم‌های ابری را در اختیار کاربران قرار می‌دهند، به کاربران این اجازه را می‌دهند که به اطلاعات ذخیره‌شده خود از نقاط مختلف و از طریق اینترنت دسترسی داشته‌باشند. این مسئله به این معناست که افراد برای دسترسی به اطلاعات خود نیازی نیست در محل خاصی باشند و یا از سیستم‌های خاصی استفاده کنند.
مزیت اصلی این پلتفرم‌ها این است که می‌توانید برای انجام محاسبات از سیستم‌های بسیار قوی‌تر از سیستم خود استفاده کنید که این کار باعث افزایش چشمگیر سرعت پردازش در کار شما می‌شود. به طورکلی، اینترنت به یک محیط ابری تبدیل شده‌است که از طریق آن می‌توان از هر نقطه‌ای از دنیا به داده‌ها، اپلیکیشن‌ها موارد دیگر به راحتی دسترسی داشت.
محاسبات ابری می‌تواند به صورت شخصی و عمومی باشد. پلتفرم‌های ابری عمومی خدمات خود را در قبال دریافت مبالغی به عنوان حق اشتراک به کاربران ارائه می‌دهند. از طرف دیگر، پلتفرم‌های خصوصی خدمات خود را فقط برای تعداد محدودی از افراد خاص ارائه می‌دهند. یک قابلیت دیگر نیز در این زمینه وجود دارد و آن هم پلتفرم‌های ابری هیبریدی است که هر دو حالت عمومی و خصوصی را به طور هم‌زمان ارائه می‌دهند.
انواع پلتفرم‌های ابری:
تمامی پلتفرم‌های ابری شبیه به هم نیستند زیرا افراد مختلف نیازمند پلتفرم‌های مختلف با ویژگی‌های متفاوت هستند. انواع گوناگونی از پلتفرم‌های ابری برای این امر ساخته شده‌اند تا خدمات گوناگونی را برای افراد فراهم سازند. در ابتدا باید مطابق با کاری که می‌خواهید انجام دهید پلتفرم مورد نظر خود را انتخاب کنید و برای این امر باید با انواع آن آشنایی داشته باشید که در ادامه به معرفی آنها خواهیم پرداخت:
1) ابر عمومی: ابرهای عمومی متعلق به شرکت‌هایی هستند که سیستم‌های محاسباتی قوی را در اختیار دارند و آنها را از طریق اینترنت به کاربران اجاره می‌دهند(حق اشتراک دریافت می‌کنند). Microsoft Azure یکی از مثال‌های این نوع از پلتفرم ابری است. در این مدل از پلتفرم‌ها تمامی نرم‌افزارها، سخت‌افزارها و زیرساخت‌ها تحت اختیار و مدیریت مالک آن است. کاربران برای مدیریت و استفاده از اطلاعات ذخیره‌شده خود بر روی پلتفرم ابری می‌توانند از مرورگرها استفاده کنند.
2) ابر خصوصی: تمامی منابع مربوط به یک پلتفرم ابری خصوصی به صورت انحصاری متعلق به یک شرکت و یا سازمانی خاص است و تمامی سخت‌افزارها و سرورهای آن نیز می‌تواند در پایگاه‌داده همان ارگان قرار بگیرد و یا اینکه در مکانی دیگر و برای یک شرکت توسعه دهنده باشد ولی امتیاز آن در اختیار شرکت و سازمان بخصوص دیگری باشد. ولی به طورکلی تمامی خدمات و زیرساخت‌های یک پلتفرم ابری خصوصی در یک شبکه خصوصی(Private Network) ارائه داده می‌شود.
3) ابر هیبریدی: این نوع از پلتفرم ابری متشکل از هر دو نوع عمومی و خصوصی آن است که به یکدیگر متصل هستند و اطلاعات بین آنها به اشتراک گذاشته می‌شود. بهره‌گیری از هر دو حالت عمومی و خصوصی به صورت هم‌زمان در این پلتفرم باعث می‌شود تا انعطاف‌پذیری بیشتری را در انجام کارها و در نهایت در کسبوکار خود داشته‌باشیم که این انعطاف‌پذیری شامل بهینه‌سازی هر چه بیشتر مسائل مختلف از جمله امنیت شبکه، توسعه آپشن‌ها، توسعه زیرساخت‌ها و... می‌شود.
خدمات پلتفرم‌های ابری:
صرف نظر از نوع خدمات، محاسبات ابری برای کاربران برخی از قابلیت‌ها را فراهم می‌سازد که عبارتند از:
1) ایمیل
2) ذخیره‌سازی، بک‌آپ گرفتن و بازیابی داده‌ها
3) ساخت و تست کردن برنامه‌ها
4) تجزیه‌وتحلیل داده‌ها
5) پخش صدا و تصویر(Audio and Video Streaming)
6) ارائه و تحویل‌دهی نرم‌افزار
محاسبات ابری با وجود اینکه یک پلتفرم جدید به حساب می‌آید، توسط بسیاری از شرکت‌های بزرگ و کوچک، سازمان‌ها و حتی افراد حقیقی مورد استفاده قرار می‌گیرد و بخاطر گستردگی خدماتی که ارائه می‌دهد از محبوبیت بسیار بالایی برخوردار است.
پایان قسمت اول
